Vandaag zijn we aangekomen in Nanning. Het was niet, zoals we gisteren dachten 5 uur vliegen maar 3 uur. Dat scheelt enorm. De reis verliep vlekkeloos. We waren de enige niet-Chinezen in het vliegtuig. Zelfs de stewardessen in het vliegtuig spraken weinig tot geen Engels.

Op  het vliegveld werden we opgewacht door Hannah. Zij gaat ons de komende week begeleiden. Ze had geen moeite om ons te herkennen, ook hier waren wij de enige niet-Chinezen en staken met kop en schouders boven de menigte uit, dus het bordje " Wereldkinderen"  had ze maar niet meegenomen.

We zaten nog geen 5  minuten in het busje die ons naar het hotel bracht of we kregen van Hannah extra informatie over Jin. En dat ze nog veel foto's had van Jin, die we binnenkort via de mail zullen ontvangen.

Wat wel fijn was om te horen is dat hij voorbereid is op zijn nieuwe adoptieouders en grote zus. Hij zal het moeilijk krijgen om afscheid te nemen van zijn pleegouders. We weten niet of we zijn pleegouders kunnen ontmoeten. Ze komen hem in ieder geval niet brengen. Dat zal door een medewerker van het kindertehuis gebeuren. A.s. maandagmiddag om ongeveeer 15.00 uur zullen wij op een registratiekantoor Jin ontmoeten. Jin heeft dan al een hele lange reis achter de rug vanuit Guiping, waar hij woont. Het zal voor ons en voor hem moeilijk worden.

Nanning is een stad in het uiterste zuiden van China. Het is hier erg warm (zon en 32 graden). Hannah vertelde ons dat de bevolking in deze streek klein is. Het hotel is erg luxe en mooi, er is een buitenzwembad, waar we morgen waarschijnlijk wel even gebruik van gaan maken. Maar we denken dat we eerst op zoek moeten naar een badmuts, die heeft hier iedereen (helaas, we zijn geen fan van badmutsen) op  die in het water gaat. 

Het verkeer in Nanning is zeer chaotisch, het is erg druk met auto's, scooters en electrische fietsen. Vooral die electrische fietsen zijn gevaarlijk, je hoort ze niet aankomen, ze gaan best hard en ze gebruiken allemaal geen verlichting. Er liggen zebrapaden, maaar waarom weten we niet. Je wordt echt aangereden als je bij een zebrapad oversteekt! Niemand stopt. We hebben ook weer veel bekijks.

Morgen de laatste dag met ons drietjes. We hebben maar besloten om er een relaxed dagje van te  maken. We zijn erg moe en Marjan is daarnaast erg verkouden en heeft al een paar nachten slecht geslapen.