Na een emotioneel afscheid in Havelte, van pa en ma Gritter en als verrassing kwamen Klaas en Ria Molenkamp ons nog even uitzwaaien, zijn we aan onze reis naar China begonnen. Pa en ma Pinxsterhuis brachten ons naar Schiphol. Al snel zagen we enkele van onze medereizigers, totaal gaan we met acht echtparen.
Het inchecken ging niet helemaal zonder problemen. Het begon al met de de tickets. Deze kregen we op Schiphol van Ria van Wereldkinderen. Op de ticket van Marjan was de meisjesnaam niet goed gespeld: men was een 's' vergeten. Gelukkig werd dit door het reisbureau opgelost. Na een uitgebreide 'security-check' van onze koffers konden we dan eindelijk inchecken. Daar diende zich het volgende probleem aan: we hadden overgewicht. In tegenstelling tot we hadden doorgekregen van Wereldkinderen mochten we maar 20 kg per persoon meenemen. We hadden acht kg te veel. Dus kregen we de keus: óf bijbetalen, óf koffers openmaken en 8 kilo eruit halen en dit als handbagage meenemen. Wij kozen natuurlijk voor het laatste en al onze cadeaus (Delfts blauw molentje, tulpenschilderijtjes e.d.) die we verplicht moesten meenemen verdwenen in een haastig geleende plastic tas. Je voelt je dan behoorlijk opgelaten. Daar komt bij dat je met je 'boerenverstand' er niet bij kunt waarom die 8 kilo niet mee het ruim in mag, maar wel bij de handbagage gepropt kan worden. Ook de 'lange benen' plaatsen waren al bezet dus de handbagage was niet het enige wat in het vliegtuig gepropt werd.
Precies op tijd vertrokken we vanaf Schiphol en na 9 uur vliegen landden wij om 9:00 uur plaatselijke tijd in Beijing. We werden opgevangen door iemand van BLAS, die ons bracht naar het Radisson SAS Hotel. Dit duurde een half uur, zo kregen we een eerste indruk van Beijing. Het eerste wat opvalt is: veel toeterende auto's, veel fietsers, grote Chinese reclameborden en veel kale bomen. Het is een apart gevoel om in het geboorteland van je dochter te zijn! In het hotel werden we opgewacht door Rianne Treffers, een medewerkster van Wereldkinderen. Na een paar uurtjes slapen heeft Bert geprobeerd verbinding te krijgen met het internet. Dit ging niet van harte, maar is toch gelukt.
Vanavond hebben we met de hele groep Chinees gegeten. 't Was erg gezellig. Daarna nog even wat boodschappen gedaan in de supermarkt, waar we door onze lengte al veel bekijks hadden.
Morgen gaan we naar de Chinese muur en naar het Zomerpaleis.